Fiction (E-T): Abe and the Cat

จงแปลเรื่องแต่งต่อไปนี้เป็นภาษาไทย

“You don’t have to get excited,” Abe told the cat as he opened the cabinet. “You won’t starve.”

Normally, Abe never liked cats, but this one was different. It didn’t fuss over a person, arching its back and begging for scraps, and was so independent it didn’t even have a name. Hey, you, Abe called when he wanted to get the cat’s attention. Over here buddy, he’d say when he reached for one of those cans of overpriced cat food he used to say only an idiot would spend good money on.

Surely, this cat had a history, for one of its eyes was missing. Whether this was the result of surgery or a scar from some long-ago battle was impossible to tell. This injury was not the cat’s only unattractive feature; its black fur was tangled, and its shrill meow brought to mind the call of a crow rather than the purr of its own kind. The one remaining eye was yellow and cloudy and could be extremely scary when it fixed upon someone. If the truth be told, Abe wasn’t unhappy that the cat had taken up residence. There was only one troublesome sign: Abe had started to talk to the thing. Worse still, he had begun to value its opinion.

Translation 1

“อย่าตื่นเต้นไป” เอบพูดกับแมวพลางเปิดตู้ “แกไม่อดหรอก”

เอบตามธรรมดาไม่ได้ชอบแมว แต่ตัวนี้ไม่ธรรมดา ไม่มาเคล้าเคลีย โก่งหลัง ขอเศษอาหาร ไม่ผูกพันกับอะไรเสียจนขนาดชื่อยังไม่มีเลย นี่แก เอบจะเรียกเมื่อจะให้แมวหันมา มานี่เพื่อน เขาจะพูดขณะเอื้อมหยิบกระป๋องอาหารแมวแสนแพง เขาเองยังเคยพูดว่ามีแต่คนโง่เท่านั้นจะยอมเสียเงินซื้อมา

เจ้าแมวนี่น่าจะมีเบื้องหลัง เพราะตามันหายไปข้างหนึ่ง ดูไม่ออกว่าเป็นเพราะถูกผ่าออกไปหรือไปสู้กับอะไรมาในอดีตอันไกลโพ้น รอยแผลนี้ไม่ได้เป็นลักษณะอันไม่น่าเจริญตาเจริญใจเพียงประการเดียว ขนดำของมันยุ่งพันกัน เสียงร้องเหมียวแหลมชวนให้นึกถึงอีกามากกว่าเสียงครางของพวกเดียวกัน ตาที่เหลือเพียงข้างเดียวนั้นเป็นสีเหลืองขุ่นและน่ากลัวมากเวลาหันมาจับจ้องใคร แต่จริงๆ แล้วเอบไม่ได้เป็นทุกข์เลยที่แมวมาอยู่ด้วย มีสัญญาณน่าเป็นห่วงเพียงอย่างเดียวคือ เอบเริ่มคุยกับมัน หนักกว่านั้นคือ เอบเริ่มจะรับฟังความเห็นมันอีกด้วย