Department of English

Faculty of Arts, Chulalongkorn University


2202124  Introduction to Translation

 

Informative Text (English-Thai) Discussion

The translations given on this page are neither comprehensive nor definitive. They are here to give you an idea of the range of possibilities and to spark discussion. Suggestions and comments are welcome.


 

Translate the following into English.

เมื่อ มีการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นเป็นราชธานีแทนกรุงธนบุรี พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกทรงโปรดให้สร้างพระบรมมหาราชวังขึ้นในพื้นที่ที่มี ชุมชนชาวจีนตั้งอยู่ก่อนแล้ว และโปรดให้ชาวจีนเหล่านั้นย้ายไปอยู่ตรงบริเวณที่รู้จักกันในปัจจุบัน ว่าสำเพ็ง ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างคลองวัดสามปลื้มและคลองวัดสำเพ็ง ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีการตัดถนนหลายสาย ถนนสำคัญสองสาย ได้แก่ เยาวราชและสำเพ็ง สร้างเกือบจะขนานกัน ถนนสำเพ็งกว้างประมาณ 3 เมตร และทั้ง 2 ข้างเรียงรายด้วยร้านค้าซึ่ง ส่วนใหญ่มีชั้นเดียว และมีหลังคาที่มีลักษณะแบบจีน ต่อมาสำเพ็งได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอ หนึ่ง และในปัจจุบันก็เป็นย่านการค้าที่คึกคักที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานคร

วิถี ชีวิตของชาวจีนในย่านสำเพ็งและเยาวราช คล้ายคลึงกับของชาวจีนบนแผ่นดินใหญ่ โดยเฉพาะในเรื่องขนบธรรมเนียมที่ยึดถือกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ  ประเพณีที่ชาวจีนสำเพ็ง ให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งคือเทศกาลตรุษจีน เพราะเป็นช่วงเวลาของความสนุกสนานรื่นเริง และการพักผ่อน ในเทศกาลนี้จะมีการเชิดสิงโตไปตามบ้าน และชาวบ้านจะจุดประทัดเพื่อ ต้อนรับนักเชิดสิงโตและให้เงินเป็นรางวัล


   











    

  

Translation 1: Grammar-Translation Method


[¶1; 1]  เมื่อมีการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นเป็นราชธานีแทนกรุง ธนบุรี 

When Rattanakosin City was founded as the capital in place of Thon Buri,

 

พระ บาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกทรงโปรดให้สร้างพระบรมมหาราชวัง ขึ้น

King Rama I had the Grand Palace built

 

ในพื้นที่ที่มีชุมชนชาวจีนตั้งอยู่ก่อนแล้ว 

in an area that already had a Chinese community settled there

 
และ โปรดให้ชาวจีนเหล่านั้นย้ายไปอยู่ตรงบริเวณที่รู้จักกันใน ปัจจุบันว่าสำเพ็ง

and had the Chinese relocate to the place now known as Sampheng,

 

ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างคลองวัด สามปลื้มและคลองวัดสำเพ็ง

situated between Wat Sam Pluem Canal and Wat Sampheng Canal.


[2]  ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีการตัดถนนหลายสาย

During the reign of King Mongkut, several streets were constructed,

 
ถนน สำคัญสองสาย ได้แก่ เยาวราชและสำเพ็ง สร้างเกือบจะขนานกัน 

two important ones, Yaowarat and Sampheng, were built almost parallel to one another.

 

[3]  ถนนสำเพ็งกว้างประมาณ 3 เมตร และทั้ง 2 ข้างเรียงรายด้วยร้านค้า

Sampheng Street was about three meters wide and had rows of shops on both sides,

 

ซึ่ง ส่วนใหญ่มีชั้นเดียว และมีหลังคาที่มีลักษณะแบบจีน  

most of which were single-story and had Chinese-style roofs.


[4]  ต่อมาสำเพ็งได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอหนึ่ง

Later, Sampheng gained status as a district

 

และในปัจจุบันก็เป็นย่านการ ค้าที่คึกคักที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานคร.

and today has become one of the busiest shopping locations in Bangkok.


[ุ¶2; 5]  วิถีชีวิตของชาวจีนในย่านสำเพ็งและเยาวราช คล้ายคลึงกับของชาวจีนบนแผ่นดินใหญ่  

The lifestyle of the Chinese in Sampheng and Yaowarat is similar to that of those in mainland China

 

โดย เฉพาะในเรื่องขนบธรรมเนียมที่ยึดถือกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ

especially in terms of traditions that have been practiced from the time of their ancestors.


[6]  ประเพณีที่ชาวจีนสำเพ็ง ให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งคือเทศกาลตรุษจีน

A tradition that Sampheng Chinese give great importance to is Chinese New Year

 

เพราะเป็นช่วงเวลาของความ สนุกสนานรื่นเริง และการพักผ่อน

because it is a time of fun, happiness, and taking it easy.

 

ใน เทศกาลนี้จะมีการเชิดสิงโตไปตามบ้าน

During the celebrations, there is lion dancing from house to house.

 

และ ชาวบ้านจะจุดประทัดเพื่อต้อนรับนักเชิดสิงโตและให้เงินเป็น รางวัล

and people will light firecrackers to welcome the performers and give them money as a reward.


Annotation
"หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมัน แบบถ่ายเสียง," สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, ๑๑ ม.ค. ๒๕๔๒.
 
"Changwat, Khet and Amphoe Directory," สำนัก งานราชบัณฑิตยสภา
เขตธนบุรี - Khet Thon Buri (หน้า 3)
 
"กรุง," พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
(๑)  [กฺรุง] น. เมืองหลวง, เมืองซึ่งเป็นที่ตั้งรัฐบาลกลาง, แต่ก่อนหมายถึงประเทศก็ได้ เช่น กรุงสยาม กรุงจีน
 
Krairiksh, Piriya. The Roots of Thai Art. Translated by Narisa Chakrabongse, River Books, 2012, p. 140.
     It is believed that the naga bridges symbolized the rainbow, which leads to heaven, where Indra, the king of the gods presides. Thus Angor Thom was created as a likeness of that heavenly city. Much later, similar ideas informed the creation of the capital city Rattanakosin (Bangkok), namely Krungthep Mahanakon, which means the city where Indra resides.




 

Translation 2: Sample for Discussion


When Bangkok replaced Thon Buri as the capital of Thailand, King Yot Fa (Rama I) had his palace built on land already settled by a Chinese community and had its Chinese population relocated to an area now called Sampheng, between the canals Wat Sam Pluem and Wat Sampheng. During the reign of King Mongkut (Rama IV), several roads were laid, among them two important ones, practically parallel to each other, Yaowarat and Sampheng. The latter, almost ten feet wide, was flanked by rows of mostly single-story shops with traditional Chinese roofs. This neighborhood later became a proper district and today is one of the busiest shopping destinations in Bangkok.

The Chinese of Sampheng and Yaowarat led lives similar to those in mainland China, particularly in observing age old customs. An especial case in point: the Chinese New Year; it was a time of fun and no work. There is house-to-house dragon dancing where residents will set off firecrackers to welcome performers and give out money as rewards.


 


 

Translation 3: Sample for Discussion


When Rattanakosin was established as the capital city in place of Thon Buri, King Rama I had the Grand Palace built in an area which was occupied by a Chinese community. The king then had them moved to the area known today as Sampheng, which was situated between Wat Sampleum and Wat Sampheng canals. In the reign of King Rama V, several roads were constructed, including two major roads, Yaowarat Road and Sampheng Road, which ran almost parallel. Sampheng Road was about three metres in width and on both sides of the road stood shophouses, most of which were single-story buildings with Chinese-style rooftops. Later, Sampheng was elevated to be a district, and it is now one of the liveliest commercial districts in Bangkok.

The way of life in Sampheng and Yaowarat resembles that of the mainlanders, especially with regard to traditions inherited from their ancestors. A tradition highly valued by the Sampheng Chinese is the Chinese New Year festival as it is a period of jollity and relaxation. During this festive holiday, lion dances are performed from door to door, while locals welcome the dancers with firecrackers and give them money as a reward.

 


 


 



 

 

Reference

 


 

Discussion

 



 

Vocabulary and Grammar




 

Links

Related information

Other old town and cultural history information

Other celebrations and holidays

 




 


Home  |  Translation Resources  |  English Help  


Last updated May 9, 2022